کد مطلب:1360 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:415
احکام روزه مسافر
مسأله 1723 ـ مسافری كه باید نمازهای چهار ركعتی را در سفر دو ركعت بخواند، نباید روزه بگیرد، و مسافری كه نمازش را تمام می خواند مثل كسی كه شغلش مسافرت، یا سفر او سفر معصیت است، باید در سفر روزه بگیرد.
مسأله 1724 ـ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولی اگر برای فرار از روزه باشد مكروه است.
مسأله 1725 ـ اگر غیر روزه رمضان، و نذر روزه روز معین، روز معین دیگری بر انسان واجب باشد تا ناچار نشود بنابر احتیاط واجب نمی تواند در آن روز مسافرت كند، و اگر در سفر باشد، چنانچه ممكن است باید قصد كند كه ده روز در جائی بماند و آن روز را روزه بگیرد.(1)
مسأله 1726 ـ اگر نذر كند روزه بگیرد و روز آنرا معین نكند، نمی تواند آنرا در سفر بجا آورد. ولی چنانچه نذر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- لكن در نذر اظهر جواز مسافرت است اختیارا.
كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد، باید آنرا در سفر بجا آورد. و نیز اگر نذر كند روز معینی را چه مسافر باشد یا نباشد روزه بگیرد، باید آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگیرد.
مسأله 1727 ـ مسافر می تواند برای خواستن حاجت، سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد با اعمال خاصی كه در وسائل ذكر شده.
مسأله 1728 ـ كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسأله را بفهمد، روزه اش باطل می شود، و اگر تا مغرب نفهمد، روزه اش صحیح است.
مسأله 1729 ـ اگر فراموش كند كه مسافر است، یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل می باشد، و در سفر روزه بگیرد، روزه او باطل است.
مسأله 1730 ـ اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید، باید روزه خود را تمام كند. و اگر پیش از ظهر مسافرت كند، وقتی به حد ترخص برسد، یعنی به جائی برسد كه دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آنرا نشنود، باید روزه خود را باطل كند. و اگر پیش از آن، روزه را باطل كند كفاره بنابر احتیاط بر او واجب است.
مسأله 1731 ـ اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد، یا به جائی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نیست.
مسأله 1732 ـ اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، یا به جائی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.
مسأله 1733 ـ مسافر و كسی كه از روزه گرفتن عذر دارد مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید، و در خوردن و آشامیدن كاملاً خود را سیر كند.
مسأله 1724 ـ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولی اگر برای فرار از روزه باشد مكروه است.
مسأله 1725 ـ اگر غیر روزه رمضان، و نذر روزه روز معین، روز معین دیگری بر انسان واجب باشد تا ناچار نشود بنابر احتیاط واجب نمی تواند در آن روز مسافرت كند، و اگر در سفر باشد، چنانچه ممكن است باید قصد كند كه ده روز در جائی بماند و آن روز را روزه بگیرد.(1)
مسأله 1726 ـ اگر نذر كند روزه بگیرد و روز آنرا معین نكند، نمی تواند آنرا در سفر بجا آورد. ولی چنانچه نذر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- لكن در نذر اظهر جواز مسافرت است اختیارا.
كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد، باید آنرا در سفر بجا آورد. و نیز اگر نذر كند روز معینی را چه مسافر باشد یا نباشد روزه بگیرد، باید آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگیرد.
مسأله 1727 ـ مسافر می تواند برای خواستن حاجت، سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد با اعمال خاصی كه در وسائل ذكر شده.
مسأله 1728 ـ كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسأله را بفهمد، روزه اش باطل می شود، و اگر تا مغرب نفهمد، روزه اش صحیح است.
مسأله 1729 ـ اگر فراموش كند كه مسافر است، یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل می باشد، و در سفر روزه بگیرد، روزه او باطل است.
مسأله 1730 ـ اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید، باید روزه خود را تمام كند. و اگر پیش از ظهر مسافرت كند، وقتی به حد ترخص برسد، یعنی به جائی برسد كه دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آنرا نشنود، باید روزه خود را باطل كند. و اگر پیش از آن، روزه را باطل كند كفاره بنابر احتیاط بر او واجب است.
مسأله 1731 ـ اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد، یا به جائی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نیست.
مسأله 1732 ـ اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، یا به جائی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.
مسأله 1733 ـ مسافر و كسی كه از روزه گرفتن عذر دارد مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید، و در خوردن و آشامیدن كاملاً خود را سیر كند.